پیگری کمپین بریشنا را تنها نخواهیم گذاشت.
(بریشنا دختر بچه ای است که توسط ملای ده در کندوز مورد تعرض جنسی قرار گرفت. خانواده او تصمیم گرفتند برای دفاع از آبرویشان٬ بریشنای صدمه دیده را به قتل برسانند. او فعلا توسط یک نهاد نیمه دولتی نگهداری میشود.)
نهاد کودکان مقدمد. پس از انتشار این خبر دردناک٬ کمپینی برای نجات او بعنوان سمبل بی حقوقی کودک در افغانستان را در دستور خود گذاشت٬ این ملاقات در ادامه پیگیری این کمپین صورت گرفت.
روز جمعه ٢١ نومبر ٢٠١٤ هيئتی سه نفره از طرف نهاد كودكان مقدمند٬ پروين سليمی، كيوان رضائی و من كريم شاه محمدی راهی سفارت افغانستان شدیم. در طی راه راجع به توقعاتمان صحبت میکردیم٬ چه کنیم که به نجات بریشنا منتهی شود. ملاقات با سفارت نهایتا دیپلماسی است و هیچکدام از ما دل خوشی از روابط نشان نمیداد. بالاخره به محل سفارت رسیدیم. توضیح دادیم كهآمده ايم سفير را ملاقات كنيم.
چیزی نگذشت که “حميد حامی” سفير افغانستان در سوئد و معاون اول او آمدند، تا اینجا کار رضایت بخش بود. بعد از خوش آمد گويیو معارفه معمول٬ کمی از نهاد کودکان مقدمند گفتیم و اهمیت دفاع از حقوق کودکان و ویژگی کمپین نجات بریشنا. پیشتر نامه ای در اختیار سفارت گذاشته بودیم و به آن اشاره کردیم. ماجرای درد ناك بريشنا و همچنين تجاوز سه جوان به يك دختر سه ساله كه با شنيدن آن قلب هر انسانی را به درد می آورد و متحير میماند.
آقای سفیر هم خودش را با احساس ما نسبت به این وقایع دردناک همسو میدانست. پاسخ داد که در جريان ماجرا هست و شنيدن تجاوز سه جوان به يك دختر سه ساله آنها را هم چنان متحير كرده كه باور ندارند اين اتفاق واقعيت است بلكه بيشتر به يك داستان جنایی شبیه است.
مستقیم رفتیم سر اصل موضوع و پرسیدیم٬ براي اين تجاوز وحشيانه از طرف ملاها به كودكان و در كل اتفاقات ناگواری كه در سطح جامعه به وقوع می پيوندد چه بايد كرد؟ با توجه به اينكه می دانيم اين وقايع درد ناك، يكی ، دو تا نيستند، پس برنامه دولت شما برای حل اين معضلات چيست؟ همچنين برای خروج بريشنا چه كمكی از دست شما بر می آيد؟ همانطور كه در نامه ما آمده است ما نگران وضعيت درد ناك بريشنا هستيم كه اولا از طرف ملايي مرتجع به شيوهای وحشيانه به او تجاوز شده است و از طرف ديگر به جای اينكه خانواده اش او را كمك كنند، حمايتش كنند او را به مرگ تهديد كرده اند و می خواهند او را بكشند.
ما نهاد كودكان مقدمند برای نجات جان بريشنا مجموعه كارها يی را در دستور کار خودمان گذاشته ايم به تعدادی از نهادهای دولتی و غيره دولتی مراجعه كرده ايم و در تماسيم از جمله سازمان نجات كودك، امنستی، صليب سرخ، سازمان ملل،وزارت امور خارجه سوئد و دو حزب و سازمانی كه در افغانستان فعاليت دارند و همچنين تا حالا دو خانواده اعلام كرده اند كه بريشنا را به فرزند خوانده گی قبول میکنند، يك خانواده در كاندا و ديگری در سوئد. برای خروج او هم كسانی متقبل شده اند كه به افغانستان سفر كنند. در هر صورت ما برای اين كار آماده ايم كه راههای قانونی را طی كنيم. بريشنا را باید از افغانستان خارج كنيم اميدواريم شما در اين راه ما را همراهی كنيد.
آقای حميد حامی پاسخ داد: زمينه های اجتماعی و شرايط جنگی در چند دهه در افغانستان و وجود طالبانها عوامل وقوع اين حوادث می باشند. ما هم به لحاظ انسانی در مورد اين حوادث ناگوار با شما همدرديم ولی برای خروج بريشنا راه های قانونی لازم است كه او را از کشورخارج كنيم.
اگر چنين راه قانونی وجود داشت، من خودم بريشنا را به فرزند خواندگی قبول می كردم و او را از افغانستان بيرون می آوردم. ولی قانون اين اجازه را به ما نمی دهد چون رضايت پدر و مادر بريشنا لازم است و در ضمن قانونی هم بعنوان قانون فرزند خوانده در افغانستان وجود ندارد. بنا بر اين و با توجه با این دو علل كار مادشوار است. به هر حال همانطور كه اشاره كردم لازم است قبل از هر چيز ريشه های اجتماعی اين حوادث را بايد خشكاند، و برای اين كار خيلی وقت لازم داريم كه به اين خشونتها و تجاوزاتی كه اتفاق می افتد فايق آییم. این خشونتها ویژه افغانستان نیست در دیگر نقاط جهان هم اتفاق می افتد و همچنين اگر نگاهي به كشورهاي همسايه بيندازيم، مي بينيم كه كودكان افغان كه به آنجا پناه برده اند چنان روزگار خوشي ندارند.
پاسخ دادیم:از نكته آخر كه مربوط به وضعیت وخیم کودکان افغان در کشورهای همسایه از جمله ایران می باشد شروع كنيم، ولی قبل از هر چيزی لازم است به اطلاع برسانيم كه ما در دفاع از حقوق كودكان هيچگونه مرز جغرافيايی، ملی، مذهبی و ايدئولوژی را به رسميت نمی شناسيم.ما مدافع حقوق جهانشمول كودك هستيم، بنابراين هر روز از يك منطقه ای در دفاع از حقوق كودك برميخيزيم يك روز در سودان برای نجات جان دو مادر كه با كودكان خردسالشان در زندان منتظر سنگسار بودند، با اعتراض جهانی انسانهای كودك دوست و متمدن جلو اين قتل عمد دولتی گرفته شد و هر دو مادر آزاد شدند. روزی در نيجريه عليه گروگان گيری دختر دانش آموز توسط گروه اسلامی بوكوحرام برخواستيم و به كمپين دختران ما را آزاد كنيد پيوستيم و هر روزه هم با مديای اجتماعی كه داريم عليه جنايت جمهوری اسلامي ايران نسبت به كودكان و كودكانی كه از افغانستان و هر جای ديگر به ايران مهاجرت كرده اند و يا به دنيا آمده اند می جنگیم. آمار نشان می دهد كه بيشتر از صد هزار كودك كه مادرشان شهروند ايران است و پدرشان شهروند افغانستان، از هيچگونه حقوقی كه در جامعه برسميت شناخته شده است برخوردار نيستند، چون از نظر حكومت اسلامی ايران، خاك و خون مربوط به مرد است و زن حقی بر تصاحب فرزند ندارد٬ مرد هم كه افغان است و به اين خاك و خون هم بی ربط می شود و كودك از همه چيز بی خبر و بدون اينكه در مورد اين سرنوشت تصميمی گرفته باشد از هيچگونه مزايای اجتماعی بر خوردار نيست. به نظر شما اين نوع حاكميت را چه چيزی می توانیدبناميد به غير از نژاد پرستی و فاشيسم ناب نسبت به كودكان.
دوم اينكه اشاره كرديد كه اين تجاوز مختص افغانستان نيست و در كشورهای اروپايی هم اتفاق می افتد. بله اين اتفاقات ممكن است هر جايی بيفتد و اين هم حاصل بقايای تتمه عشيرتی و مردسالاری است، هر چه جامعه و بشر متمدن از آن گذر كرده است ولی هنوز در گوشه و كنار دنيا اين توحش هنوز ديده می شود. اما اين حوادث درد ناك همانطور كه خود واقف هستيد در افغانستان يكی و دو تا نيست كه اگر همين هم باشد خيلی زياد است و بايد جلوش را گرفت.
سوم اينكه، ما هم بر اين امر واقف هستيم كه اين تجاوز و خشونت پايه های اجتماعی دارد، شرايط جنگی و هم چنين وجود طالبانها، سنتهای عشيرتی و غيره می تواند زمينه های اين خشونت و تجاوزات باشد ولی سوال اين است سياست دولت شما چي ؟ چه كارهايی را بعنوان قدمهای اوليه در دستور خودتان گذاشته ايد كه بر اين حوادث ناگوار فايق آيد و زمينه های اجتماعی آنرا بخشكانيد؟ برای مثال در كشوری مانند سوئد آزادی تشكيل انجمنهای غيره دولتی مجاز است و تعدادشان هم دويست هزار می باشد و دولت هم كمكشان می كنند و آنها هم بر جامعه كم يا زياد تاثير می گذارند و همچنين اگر می خواهيد جامعه سكولار داشته باشيد، بايد دست مذهب را از آموزش و پرورش کوتاه كنيد و اين هم وظيفه دولت است.
چهارم اينكه ، برای خروج بريشنا از كشور افغانستان و مشروط كردن آن به رضايت خانواده اش نقض غرض است، چونكه آنها می خواهند او را بكشند، چگونه می توان انتظار داشت كه آنها برای خروج او رضايت بدهند؟
در هر صورت ما نجات جان بريشنا را بعنوان يك نمونه می خواهيم برجسته كنيم و روی آن فكوس کرده که اولا جان او را نجات بدهيم و دوم اينكه می خواهيم در سطح بین المللی اين پديده اجتماعی، مردسالارانه، عشيرتی و سنتها و طرز تفكرهای عقب افتاده را از جامعه بر اندازيم.
سفیر در آخر گفت، همانطور كه در اول اشاره كردم اولا لازم است ضمينه های اجتماعي را خشكاند. دوم اينكه برای خروج بريشنا راه قانونی وجود ندارد. ولی به خاطر اينكه موضوع بريشنا رسانه ای شده است، دفتر ریاست جمهوری مسئوليت او را به عهده گرفته است و نزديكانش كه می خواستند او را بكشند دستگير شده اند، ما اطمينان می دهيم كه بريشنا جايش امن است ولی در هر صورت ما اين نامه شما و توضيحات خودمان را برای وزارت امور خارجه خواهيم فرستاد.
پس از این گفتگو٬ محل سفارت را ترک کردیم. در بین راه بحث و گفتگوی ما حول نجات بریشنا٬ و پاسخ سفارت همچنان ادامه داشت. اگرچه ما توقع چندانی از این ملاقات نداشتیم٬ اما راهی بود که باید می پیمودیم.
کمپین نجات بریشنا همچنان ادامه خواهد یافت.
نهاد کودکان مقدمند
۲۳ نومبر ۲۰۱۴
