روز ۲۶ مهر ماه زندانیان سیاسی بند ۲ موسوم به دارالقرآن رجایی شهر در اعتراض به نگهداری آنها در بین زندانیان عادی زندان در اقدامی هماهنگ و در حضور رئیس زندانهای تهران سهراب سلیمانی و مردانی رییس زندان رجایی شهر کرج، در حالیکه تن بیمار بهنام ابراهیم زاده و رسول حردانی را در دست داشتند تجمع کردند.
در این حرکت اعتراضی زندانیان معترض که از دیدن وضع بیمار همبندانشان به خشم آمده بودند، شعار مرگ بر دیکتاتور، مرگ بر استبداد سر دادند.
در برابر این اقدام زندانیان سیاسی مسئولین زندان که گویا برای بازدید به آن بند رفته بودند، ناگزیر به ترک محل شده و بهنام و رسول را به بهداری زندان انتقال دادند.
در بند ٢ دارالقران ۱۲ زندانی سیاسی به سر میبرند و تعدادی دیگر نیز در بندهای دیگر این زندان در بین زندانیان عادی که اکثرا داری بیماری های واگیر دار از قبیل ایدز و هپاتیت هستند، نگهداری می شوند. نگهداری زندانیان سیاسی در میان زندانیان عادی بخشی از فشار و شکنجه بر روی زندانیان سیاسی است.
جمهوری اسلامی انسانها را بخاطر اینکه میخواهند آزاد باشند و زندگی ای انسانی داشته باشند و برای آن مبارزه میکنند، مورد پیگرد قرار داده و دستگیر و زندانی میکنند. در زندان نیز در کنار شکنجه آنها را به اشکال مختلفی چون محرومیت از دارو و درمان، نگهداری آنها در میان زندانیان معلوم الحال خطرناک در زندان عادی، و محرومیت از اولیه ترین نیازهای زیستی آنها را مورد اذیب و آزار دائمی قرار میدهد. زندانیان سیاسی بند ٢ دارالقران صدای اعتراض خود را به سیاستهای جنایتکارانه جمهوری اسلامی در زندانها بلند کرده اند.
کمپین برای آزادی کارگران زندانی از اعتراض بر حق زندانیان سیاسی بند ٢ دارالقران حمایت و پشتیبانی کرده و به عنوان اولین اقدام خواستارانتقال فوری آنان به بند زندانیان سیاسی است. تمام زندانیان سیاسی باید فورا آزاد شوند.
وضعیت جسمانی بهنام ابراهیم زاده نگران کننده است. او از درد گردن، کمر و بیماریهای مختلفی که زیر شکنجه ها و فشارهای درون زندان به آن مبتلا شده است، رنج میبرد. بهنام باید فورا آزاد و تحت درمان و معالجه قرار گیرد. درگذشت شاهرخ زمانی از فعالین سرشناس کارگری در زندان رجایی شهر برای همه ما یک هشدار بود، به کمک بهنام ابراهیم زاده ها و رسول حردانی ها بشتابیم.
بهنام ابراهیم زاده فعال دفاع از حقوق کارگر، حقوق کودک و حقوق انسانهاست. او از رهبران شناخته شده کارگری است که از ٢٢ خرداد ٨٩ در زندان بسر میبرد و ٥ سال حکم قبلی اش را سپری کرده است. اما با اتهاماتی واهی و پاپوش دوزیهای ساختگی چون “اجتماع و تبانی برای ارتکاب جرم علیه امنیت کشور، ارتباط با سرپل مجاهدین، فعالیت تبلیغی علیه نظام و ارتباط با احمد شهید و داشتن ماهواره در حکم جدیدی محکوم به هفت سال و ده ماه زندان شده است. بهنام در زندان همواره زیر فشار شکنجه و اذیت و آزاد قرار داشته و مدتهاست که در کنار زندانیان عادی معلوم الحال بسر میبرد و جانش در خطر است.
علاوه بر همه این فشارها همانطور که قبلا نیز گزارش کرده ایم فرزند او نیما با بیماری سرطان دست و پنجه نرم میکند و همراه با بهنام همسر و فرزندش نیما نیز آزار و شکنجه میشوند.
اما علیرغم همه این فشارها بهنام همواره بر حقانیت مبارزه خود تاکید کرده و از حق و حقوق خود و همبندانش دفاع کرده است.
کمپین برای آزادی زندانیان سیاسی
اکتبر ۲۰١٥
