در مدارس مذهبی از تربیت آزاد و مستقل کودک با یک روح انتقادی جلوگیری می شود. در مدارس مذهبی با ارائه برداشت های تعصب آمیز٬ غیر مدرن و سرکوبگرانه مذهبی از رشد طبیعی کودکان جلوگیری بعمل می آید. در مدراس مذهبی ٬ تقسیم بندی های مذهبى٬ فرهنگى٬ و یا قومى و ملى ٬ هویت جهانشمول انسانی را نقض می کند.
تجربه نشان داده است که مدارس مذهبی بطور عموم و مدارس اسلامی بطور اخص، موجب رشد تعصبات مذهبی، نابرابری جنسی،جدایی بین مردم و ایجاد نفرت می شود.
در بعضی از این مدارس کودکان مورد آزار فیزیکی و روانی قرار می گیرند و رشد و سلامتی طبیعی آنها به مخاطره می افتد. علیرغم این٬ ما شاهد رشد مدارس اسلامی در کشور سوئد با اختصاص کمک های دولتی و یا کمک از سوی دولتهای اسلامی مستبد نظیر عربستان و جمهوری اسلامی ایران بوده ایم.
از نطر بسیاری از دانشمندان و مفسرین، مذهب و ناسیونالیسم فی نفسه تبعیض آمیز، تفرقه افکن و ارتجاعی است. مذهب، حتی بعنوان امر خصوصی افراد، سد راه رهایی و شکوفایی و اعتلای انسان است. ایجاد یک دولت سکولار و مدرن به معنای رهایی از تعصبات ملی، مذهبی، قومی، جنسی و نژادی است.
مدرسه مکانی برای کسب علم و دانش است. مدرسه مکانى براى رشد فکرى و جسمى کودکان بر مبناى دستاوردهاى علمى، فرهنگى و مترقى بشرى است.
حقوق کودکان جهانشمول است و به مذهب هیچ ربطی ندارد. این حق کودکان است که صرفنظر از باورهای والدینشان از یک آموزش و پرورش سکولار و غیر مذهبی برخوردار باشند. کودکان اموال والدین خود نیستند. کودکان اعضای متساوی الحقوق جامعه هستند و از همین رو جامعه موظف به دفاع از حقوق آنهاست.
صرفنظر از اینکه ما در باره مذاهب چگونه فکر می کنیم، در سوئد آزادی مذهبی وجود دارد. انسانها حق دارند به هر چیزی معتقد باشند تا مادامیکه حقوق دیگران را نقض نکنند. اما بحث مدارس مذهبی بحثی در باره آزادی مذهب نیست. بزرگسالان خود می توانند تعیین کنند که به کدام قصه آفرینش باور داشته باشند و یا نداشته باشند ولی کودکان چنین نیستند. کودک مذهب و سنت و تعصب خاص ندارد. به هيچ فرقه مذهبى اى نپيوسته است. بحث ممنوعیت مدارس مذهبی بحثی در باره دفاع از حقوق کودکان در مقابل تحمیلات مذهبی است. اینکه کودکان فارغ از دیگاه ها و دگم های مذهبی یک رشد طبیعی و آزاد داشته باشند.
جامعه موظف است شرايط يکسان و منصفانه اى براى زندگى همه کودکان و رشد و شکوفايى آنها و شرکت فعال آنها در حيات اجتماعى فراهم کند.
از این رو ما امضاکنندگان زیر خواهان تحقق این خواستها هستیم:
۱ـ ممنوعیت مدارس مذهبی برای کودکان
۲ـ قطع فوری سوبسید و کمک دولتی به مدارس مذهبی
۳ـ اعمال مجازاتهاى قانونى براى محروم کردن کودکان از فعاليتهاى فرهنگى، تفريحى و ورزشى به بهانه مغایرت آنها با موازین یک مذهب بخصوص.
۴ـ ممنوعیت هر نوع اجبار فیزیکی و روحی برای پذیرش مذهب.
۱ـ کریم شاه محمدی، دبیر نهاد کودکان مقدمند ۰۷۰۸۵۲۶۷۱۶
۲ـ ریبیکا هیبنیت، دکترا/ نویسنده
۳ـ سلیمان قاسمیانی، مدد کار اجتماعی و نویسنده
۴ـ سارا محمد، موسس و دبیر نهاد هرگز پیلا و فادیمه را فراموش نکن
۵ـ حسن صالحی، سخنگوی کمیته بین المللی علیه اعدام
۶ـ کریم ساوالان، معلم
۷ـ مریم نمازی، دبیر یک قانون برای همه، شورای مرکزی اکس مسلم در بریتانیا و فتنه
۸ـ مینا احدی، دبیر شورای اکس مسلم در آلمان
۹ـ شیوا محبوبی، فعال حقوق زنان، سخنگوی کمپین برای آزادی دندانیان سیاسی در ایران. ۰۷۵۷۲۳۵۶۶۶۱
۱۰ـ سیامک بهاری، سر دبیر نشریه کودکان مقدمند
۱۱ـ مهین علی پور، فعال حقوق زنان
۱۲ـ عبدالله اسدی، دبیر فدراسیون پناهندگی
۱۳ـ نازنین برومند، عضو دفتر شورای اکس مسلم در آلمان
۱۴ـ اسماعیل مردوخ، نهاد کودکان مقدمند بروس
۱۵ـ افسانه وحدت، دبیر شورای اکس مسلم در استهکلم
۱۶ـ کامیلا گریپه،
۱۷ـ ماریا رشیدی، فعال حقوق زنان
۱۸. هرمز رها، مسئول کمیته بین المللی علیه اعدام
