تحصیل رایگان و زندگی شاد و امن حق همه کودکان است

آمار دقیقی از شمار واقعی کودکان کار و خیابان در ایران در دست نیست. اما در گزارشات رسمی حکومت از ٣ تا ٧ میلیون کودک کار گزارش شده است. در حالیکه ابعاد فقر و فلاکت در جامعه گسترده تر می‌شود، هر روز کودکان بیشتری از تحصیل محروم می‌شوند  و به صف گسترده کودکان کار می‌پیوندند. جمهوری اسلامی به جای پاسخگو بودن به این فاجعه عظیم انسانی که خود مسبب آنست، می‌کوشد صورت مساله را از چهره شهرها پاک کند و وانمود کند که در ایران کودکان کار وجود ندارند.  

روز ١٢ ژوئن ٢٠١٩، همزمان با روز جهانی مقابله با کار کودک، رژیم اسلامی طرح جمع آوری کودکان کار را به اجرا گذاشت. بر اساس این طرح کودکان کار و خیابان با زور و خشونت از خیابانها جمع آوری شده و در قرنطینه‌هایی از جمله یاسر، بعثت و شهدای افسریه در شرایط زندان نگاهداری می‌شوند. فرمانداری و شهرداری و پلیس جمهوری اسلامی مسئولین اجرای این طرح هستند و با کمین گذاشتن در خیابانها و با توسل به زور کودکان را سوار خودروهای خود کرده و آنها را به مراکز معینی گسیل می‌کنند. در این مراکز شمار زیادی کودک در شرایط غیر انسانی و بدون فضای کافی نگهداری می‌شوند. گزارشهایی گویای اینست که در بعضی مراکز به اندازه پنج برابر ظرفیت آنها کودکان را زندانی کرده‌اند و امکان خواب و استراحت و زندگی معمول ندارند.

این سی و پنجمین بار است که جمهوری اسلامی دست به کار اجرای چنین طرح جنایتکارانه‌ای شده است. اما اکنون با فلج شدن وضعیت اقتصادی این حکومت، اجرای آن ابعاد وحشیانه تری به خود گرفته است. گزارشات از شرایط بسیار وخیم زیستی، بهداشتی و قرار گرفتن این کودکان در معرض انواع خشونت‌ها و تجاوز جنسی و قرار گرفتن آنها در کمین باندهای مافیایی مواد مخدرحکایت می‌کند.

  جمهوری اسلامی برای منحرف کردن افکار عمومی کودکان کار و خیابان را مافیا خوانده و با هزار نوع تحقیر و توهین و تراشیدن سر با آنها همچون زندانیان خطرناک رفتار می‌کند و در قرنطینه‌های خود آنها را محبوس کرده  و حق خروج را از آنان سلب می‌کند. به شکلی که  نهایتاً یکی دو ساعت در روز در حیاط به آنها اجازه هواخوری داده می‌شود و حتی  گاها حق تماس با خانواده و خویشاوندانشان را از آنها سلب می‌شود.

 به گفته انوشیروان محسنی بندپی استاندار تهران در روز آغاز این طرح  در ١٢ ژوئن ٢٤٩ هزار کودک کار را جمع‌آوری کرده‌اند که ١٨٩ هزار آنها کودکان افغانستانی بوده‌اند. بر اساس این طرح کودکان افغانساتی که فاقد هویت و شناسنامه هستند رد مرز می‌شوند. رهادی فرماندار تهران تحت عنوان «پاکسازی» چهارراه‌ها از کودکان کار اعلام می‌کند که در حال حاضر بین ٦٠ تا ٧٠ درصد چهارراه‌ها از کودکان کار و خیابانی پاکسازی شده‌اند و خبرها حاکی از ادامه دستگیری کودکان کار است. این فاجعه تراژیک انسانی باید فورا متوقف شود.

طرح وحشیانه جمع‌آوری کودکان کار و خیابان با وقاحتی آشکار تحت عنوان زیباسازی شهرها و به اسامی مختلفی چون “ساماندهی” و “جذب” اجرا می‌شود. در عین حال حکومت سعی می‌کند چهره رسیدگی به وضعیت کودکان کار را به خود بگیرد و این طرح را تحت پوشش معرفی داوطلبانه کودکان و با پز تشکیل پرونده حمایتی برای آنان انجام دهد. در این میان کودکان کار افغانستانی را برای اخراج از ایران راهی مرز می‌کنند.

جمع‌آوری کودکان کار توسط جمهوری اسلامی یک سیاست فاشیستی است که حکومت اسلامی در پیش گرفته است. در برابر این بربریت و توحش موج اعتراضی گسترده‌ای در میان مردم در ایران به پا شده است. از جمله از سوی نهادهای دفاع از حقوق کودک بیانیه‌ای تحت عنوان “نه به جمع‌آوری کودکان کار” منتشر شده است که ٥٢ تشکل دفاع از حقوق کودک آنرا امضا کرده‌اند. بعلاوه بیش از هزار و ششصد نفر از فعالین اجتماعی این بیانیه را امضا کرده‌اند. همچنین جنبشی اعتراضی در میان معلمان در اعتراض به اجرایی شدن چنین طرحهایی و با خواست تحصیل رایگان برای همه کودکان به راه افتاده است که کل جامعه را به اعتراض  علیه پرداخت پول برای ثبت نام کودکان در مدارس فراخوانده است.

ما امضا کنندگان این بیانیه  وظیفه خود می‌دانیم که صدای اعتراض این کودکان و مردم ایران باشیم. ما کارزار متوقف کردن طرح “جمع‌آوری” کودکان را در سطح جهانی اعلام کرده و بر نکات زیرتاکید می‌کنیم:

١- ما طرح غیرانسانی جمع آوری خشونت آمیز و اجباری کودکان در ایران را قاطعانه محکوم  می‌کنیم. اجرای این طرح باید فورا متوقف شود.

٢- اجرای سیاست جمع‌آوری کودکان کار و خیابان،  رد مرز کردن کودکان کار و خیابان افغانستانی، سیاستی تماماً فاشیستی است و برابر با  زیر پا گذاشتن کنوانسیونهای بین‌المللی در قبال حقوق کودک است. اجرای این سیاست از سوی جمهوری اسلامی تأکیدی بیشتر بر اخراج آن از سازمان جهانی کار و تمامی نهادهای بین‌المللی است.

٣- ما از کارزار معلمان برای حق تحصیل رایگان برای همه کودکان قاطعانه حمایت می‌کنیم. دولت در قبال زندگی و معیشت کودکان کار و خانواده هایشان مسئول است.

۴- همه کودکان مستقل از وضعیت خانواده و محل تولد و جنسیت و امثال اینها، باید از امکان واقعی تحصیل رایگان و زندگی امن و شاد برخورار شوند. کودکان نباید مجبور به کار برای تامین معیشت خود و خانواده هایشان شوند.

ما امضا کنندگان این بیانیه از همه نهادهای دفاع از حقوق کودک و اتحادیه بین‌المللی معلمان و تمامی تشکلهای کارگری در سراسر جهان انتظار داریم که با گذاشتن امضای خود در زیر این بیانیه، ما را در پیشبرد این کارزار و متوقف کردن این جنایت آشکار در قبال کودکان در ایران یاری رسانند.

کمپین برای آزادی کارگران زندانی

نهاد کودکان مقدمند

٢٦ ژوئیه ٢٠١٩