سه کودک و سه معلم در آتشسوزی
کانکس سوختند! کودک ۱۵ ساله، نیما همتی جان باخت!
سه شنبه ۳۰ دیماه، ساعت حدود ۲۱، کانکس محل استراحت
معلمین در روستای کنگرستان بخش سردشت دزفول آتش گرفت و سه آموزگار در درون آتش گیر افتادند. سه کودک به نامهای امین
الیاسی ۱۴ ساله، نیما همتی چالگرد ۱۵ ساله و یونس مرادالیاسی ۱۵ ساله که برای کمک به
معلمان رفته بودند همراه سه آموزگار به اسامی علی ایسپره، حسین رضایی میرقائد و
مجید مرادی در آتش سوزی کانکس با جراحات شدید سوختند و بوسیله مردم به بیمارستانی
در اهواز منتقل شدند.
نیما همتی چالگرد ۱۵ ساله در اثر شدت جراحات ناشی از
سوختگی جانش را از دست داد. حسین رضایی آموزگار حقالتدریس به دلیل سوختگی
۹۰درصدی با تلاش و قبول مخارج سنگین از سوی خانواده اش به بیمارستانی در اصفهان
منتقل گردیده است. هیچکدام از آسیبدیدگان بیمه نبوده و قادر به تأمین مخارج
سنگین بخش ویژه سوانح و سوختگی نیستند. خانوادهها
میگویند هزینه بستری در ICU حداقل
شبی ۳ میلیون تومان است و هیچکدام از آسیبدیدگان قادر به پرداخت این هزینه سنگین
نیستند. نه استانداری خوزستان و نه آموزش و پرورش تا به حال هیچ کمکی به سانحه
دیدگان نکردهاند.
مسئولان آموزش و
پرورش دزفول طبق معمول برای اینکه از مسئولیت شانه خالی کنند، اصابت صاعقه به سقف
کانکس را دلیل آتشسوزی مهیب اعلام کردند. اما اثرات بجا مانده بخوبی نشان میدهد
که آتش سوزی از دورن کانکس شروع شده و انفجار کپسول گاز پیکنیکی سبب تشدید
سوختگی سانحه دیدگان شده است. کودکان آسیب دیده پیش از این به دلیل فقر و عدم
توانایی مالی خانواده از چهار سال پیش ترک تحصیل کرده بودند.
فقط در خوزستان، ۱۳۰۰ مدرسه کانکسی و حدود ۴۰۰ مدرسه خشت
و گلی ناایمن که اساساً نباید بعنوان محیط آموزشی بکار گرفته شود به قربانگاه
دانشآموزان و معلمان بدل گردیده است. بر روی دریایی از ثروت، کوهی از فقر و فلاکت
سر به فلک کشیده است. مناطق محروم با کمترین امکانات اولیه ایمنی و آموزشی به حال
خود رها شدهاند. اگر در هر کلاس درسی فقط ۱۰ دانشآموز حضور داشته باشد نزدیک به
۱۴ هزار دانشآموز و معملم فقط در این مناطق جانشان در خطر جدی است. در مقابل مسئولان
آموزش و پرورش استان میگویند «ما حتی در تأمین هزینه آب و برق هم ماندهایم و یا
از خیرین کمک میگیریم یا از دانشآموزان!»
مسئول مستقیم فاجعه آتش سوزیهای مکرر در مدارس و هزاران
مدرسه فاقد ایمنی، حکومت اسلامی است. از سفیلان و شینآباد پیرانشهر تا درودزن
فارس و چابهار تا کنگرستان دزفول، دهها دانشآموز و معلم در آتشسوزیهای مهیب
جان باختهاند و یا برای همیشه با داغی بر سر و صورت و تنی سوخته همچنان در آتش بیمبالاتی عامدانه مسئولان حکومتی میسوزند.
جمهوری اسلامی هیچ عزمی برای خاتمه دادن به این حرمانهای
بی پایان ندارد، مستقیماً مسبب و عامل بقا این مصایب جانکاه است. این حکومت باید
به زیر کشیده شود، تا آموزش و پرورشی
انسانی، شاد و مدرن برپا گردد.