ما امروز اينجا تجمع کرده ايم تا خشم و انزجار خود را از قتل وحشيانه فرخنده ۲۷ ساله  به دست تعدادي مرتجع و آدمکش اعلام کنيم. قتل فرخنده در مرکز شهر کابل، در مقابل مسجد شاه دو شمشير، در چند قدمي رياست جههوري، نزديك پارلمان و قوه قضائيه و زير چتر ده ها سفارت خانه و ارتششان كه گويا براي امنيت فرخنده ها آمده اند اتفاق افتاد و ظاهرا پليس هم نظاره گر اين فاجعه بود ولي كاري نكرد
افغانستان کشوري است که سالهاي سال است با ترور و قتل و جنايت درگير است و هر چند روز يکبار خبر يک عمليات انتحاري و يا قتل در گوشه اي از اين کشور به گوش ما ميرسد
افغانستان در عين حال کشوري است که در آنجا حقوق زنان روزانه و در ابعادي وحشتناک زير پا گذاشته ميشود. قتل زنان، تحقير و توهين به زنان و نقض حقوق زنان در سطح قوانين و سنتهاي رايج يک واقعه دردناک است که با اين فاجعه اخير يکبار ديگر توجه ها را بخود جلب کرده است.
ما کساني که از ايران تحت حاکميت جمهوري اسلامي آمده ايم، مشکلات و مصائب زنان و مردم در افغانستان را کاملا درک ميکنيم. ما ٣۶ سال است که با قوانين و سنتهاي زن ستيز مشغول مبارزه هستيم و خود را در سنگر مبارزه زنان و مردم افغانستان براي يک زندگي انساني و امن و آزاد مي بينيم.
قتل فرخنده يک فاجعه بود، اما عکس العملی که جامعه و مردم و بويژه زنان در افغاستان به اين فاجعه نشان دادند، يک نقطه عطف شد. نقطه عطفي که نشان داد که جامعه افغانستان آن جامعه اي نيست که رسانه ها در همه جا تبليغ ميکنند، بلکه يک جنبش مدرن و آزاديخواه در اين کشور سر بر آورده و اين نقطه اميد همه ما است.
من در اينجا همبستگي عميق خودم و دوستان ما در نهاد زن آزاد (مينا احدي ) و کودکان مقدمند را با اين جنبش نوين و مدرن و برابري طلب اعلام ميکنيم.
يکبار ديگر همدردي خودمان را با خانواده فرخنده و با زنان و مردم افغانستان اعلام کرده و از مبارزات شجاعانه آنها دفاع ميکنيم
ما همه فرخده ايم، ما عليه جهل و خرافه اي برخواسته ايم كه فرخنده را از ما گرفت ولي ما تا ريشكن كردن اين جهل و خرافه از پاي نخواهيم نشست. شما مردم مسئول ، خشمگين و رنجديده كه صداي من را مي شنويد روي سخن من با شماست وظيفه ما در مقابل اين فاجعه چيست بعد از اين تظاهرات به خانه هايمان بر گرديم يا همينجا پيمان همكاري و اتحاد ببنديم
من منتظر تماس  شما هستم